‘Dat is echt niet kosjer’. Hoe vaak hoor ik het mezelf wel niet zeggen. Nu ik aangekomen ben in het Beloofde Land krijgt dit woord ineens een hele andere betekenis. Sinds twee weken logeer ik bij twee meiden in huis op Gordon Street in Tel Aviv. Ik zit midden in het centrum op loopafstand van de zee, perfecte locatie als je je draai in deze stad moet vinden. En sinds twee weken leef ik dus ook met een kosjere keuken. Ok, interessant, als gast heb ik geen moeite met aanpassen of inburgeren, ik ben toch ook soort van op zoek naar mijn joodse ‘roots’, maar als ik dan kosjer ga eten, wil ik ook weten wat dit inhoudt, hoe het werkt en vooral waarom?
Wikipedia brengt enigszins uitkomst. In het jodendom bestaan spijswetten, die heten Kasjroet. Deze spijswetten bepalen wat joden wel of niet mogen eten. Kosjer eten voldoet aan deze spijswetten. En de basis voor de Kasjroet staat in de Thora. Een van de belangrijkste regels is dat vlees en melk in de keuken gescheiden moeten zijn. Dat betekent dat ik bij het eten van melkproducten in onze keuken hier alleen het ‘melk’servies mag gebruiken, wat ik tevens moet afwassen met het ‘melk’sponsje. En als ik een vleesje (geen varken) braad, mag dit alleen in een ‘vlees’pan, met ‘vlees’bestek, op een ‘vlees’bord. Ook dit moet afgewassen worden met een apart ‘vlees’sponsje. Kortom, goed opletten dus. Ik sta in het begin een beetje te klungelen in de keuken en bij iedere handeling die ik doe, denk ik na. Bewust eten kan je dit zeker noemen. En als ik het dan echt volgens het boekje wil doen, mag ik pas een aantal uur na het eten van een stuk vlees (varieert van één tot zes uur) weer melkproducten nuttigen. Dat is pas kosjer!
Maar dan blijft bij mij steeds de vraag, waarom moet dit? Vrienden die ik dit vraag, vertellen me dat dit voortkomt uit de Thora, waarin staat dat men het lammetje of geitje niet mag koken in de melk van zijn moeder. Ik geef toe, als je hier over na gaat denken, klinkt dat alles behalve kosjer.
Maar toch, is er geen logische reden voor, bijvoorbeeld dat melk en vlees samen ongezond zijn voor je spijsvertering? Een lekker chocolade toetje na een flinke biefstuk is natuurlijk ook een beetje te veel van het goede. Ik ga er vanuit dat Sonja Bakker dit niet goed zou keuren. Of misschien ligt in de kern van deze spijswetten wel een vegetarische gedachte, namelijk om er voor te zorgen dat joodse mensen niet vaak vlees eten of ze er in ieder geval bewust van te maken als ze het eten. Ook dat kan ik begrijpen. En deze beredenering is inderdaad online terug te vinden. Sommige vegetarische joden zeggen dat in de geschriften als de Thora de nadruk wordt gelegd op ‘de noodzaak om gezond te leven, te handelen uit medeleven voor andere wezens, te delen met andere mensen, de natuur te beschermen en vrede na te streven.’
Met deze achterliggende gedachten juich ik de kosjere keuken absoluut toe en kan ik met meer begrip kosjer blijven eten (in een kosjer huishouden)..mits het niet om sushi gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten